De heer Edward A. Murphy constateerde een zeker wetmatigheid: als er iets mis kan gaan dan gaat het ook een keer mis (en meestal op een heel slecht moment). Dat is dan ook gebeurd bij de reis van het Barneveldse college naar Zuid-Korea.
Uit het feitenonderzoek naar de Koreareis bleek dat er op meerdere fronten dingen fout, of niet goed zijn gegaan. Er gaat vaker ergens “wel eens” iets fout, maar normaliter wordt dit opgemerkt door een volgende die in de keten zit, en die wijst erop of corrigeert dit. Dat is hier niet gebeurd. Er zijn in de hele opvolgende keten dingen mis gegaan. Bij de portefeuillehouder, bij het college, bij de ambtenaren maar ook bij de raad zelf. Door het ontbreken van de corrigerende factor in de hele keten zijn er elkaar opvolgende fouten gemaakt en kon dit gebeuren en is het gegaan zoals het gegaan is. Murphy zei het al.
Het heeft ons verbaasd dat er binnen het college zo lichtvaardig gedacht is over de politieke impact van een reisje naar Korea. Reisjes en declaraties zijn politiek gezien altijd glas ijs. Dat weet toch iedereen! Voorbeelden te over.
Ook de portefeuillehouder – die wij als zeer ervaren en zeer kundig zouden willen betitelen – is in dit dossier wel erg gemakzuchtig geweest in zijn optreden. Belangrijk dingen even in de rondvraag “regelen” of belangrijke stakeholders in het voorbijgaan “even informeren” en het ontbreken van een officieel besluit op basis van de eigen spelregels (het groentje). Ook niemand in het college die daar wat van gezegd heeft. En dan ook nog in strijd met de eigen regels mensen meenemen op kosten van de gemeente. Bewaakt dan niemand de interne procedures en de besluitvorming? Het CDA vindt dat – zeker gelet op de politieke gevoeligheid van het onderwerp – op z’n zachtst gezegd lichtvaardig en niet professioneel.
Ook het doorgaan met de missie ondanks een zeer beperkte interesse en deelname van het bedrijfsleven vinden wij niet verstandig. Maar goed, het was al te ver in het proces om te cancelen en de Koreaanse overheid – Iksan – was al druk bezig met de voorbereiding van de ontvangst, hebben we begrepen. Om dit te voorkomen pleiten wij dan ook voor heldere stapsgewijze procesplanning met duidelijke criteria aan de voorkant met ‘go/no go’ momenten om te voorkomen dat je in een fuik terechtkomt.
Wat het CDA betreft heeft het college met deze wat knullig overkomende aanpak een gele kaart te pakken.
Het CDA is niet tegen buitenlandse bezoeken van ons college, maar wij vinden dat het geen doel op zich is. Bedrijven willen handel drijven en dat kunnen ze heel goed zelf. Soms kan het echter heel handig zijn om – in andere culturen – vertegenwoordigers van de lokale overheid mee te nemen omdat die wat extra cachet geven aan een handelsmissie. Ik heb gehoord dat een burgemeester, een door de Kroon benoemde functionaris, zeer hoog in aanzien staat in Aziatische culturen. Zijn deelname opent daardoor wellicht deuren die anders gesloten blijven. Prima, doen dus! Maar het primaat en het initiatief ligt wat het CDA betreft altijd bij het bedrijfsleven.
De focus van de lokale overheid bij economisch beleid ligt lokaal: de zorg voor voldoende bedrijventerreinen omdat het bedrijfsleven die ruimte nodig heeft en omdat we bedrijven nodig hebben waar onze inwoners kunnen werken. Dat is de primaire taak van de gemeente en die is altijd voorwaardenscheppend en dat moet ook bij handelsmissies het geval zijn. De gemeente gaat niet op handelsmissie want de gemeente is geen bedrijf. De gemeente doet niet aan internationale handel; het bedrijfsleven doet dat. Maar waar dat zinvol en nuttig is faciliteren wij onze bedrijven in hun ontwikkeling, ook als dit in het buitenland is. Doe dit waar dat kan in FoodValley verband. Het CDA vindt dat deze instelling leidend moet zijn en wij hebben de indruk dat dit bij deze reis niet – of althans in beperkte mate – aan de orde was. Het beeld is: de gemeente wilde op bezoek en zocht wat bedrijven erbij. Dat moet wat het CDA betreft precies andersom in de toekomst.
Wij zien aan de andere kant ook dat de missie geen snoepreisje is geweest en dan de delegatie erg z’n best heeft gedaan om er een succes van te maken. Hier en daar horen we ook positieve signalen uit het bedrijfsleven. Deze inzet waarderen we: laat daar geen misverstand over zijn. En ga nu na de gele kaart niet bang in een hoekje zitten, maar ga vooral door met een goed economische beleid, benut kansen, maar blijf scherp en alert binnen de kaders.
Het CDA beschouwt dit voorval als een vervelend incident. En laat het vooral een incident blijven. Met een gele kaart kun je gewoon verder, maar twee keer geel is rood. Wij hebben uit de reactie van het college begrepen dat deze boodschap is overgekomen. Wij zullen hier scherp op blijven letten.