Extra inspanning opvang statushouders nodig!
Vluchtelingen die een status hebben moeten gehuisvest worden. Iedere gemeente krijgt een taakstelling. Barneveld loopt achter met de invulling ervan. Van de Woningstichting wordt een passende bijdrage verwacht door meer woningen beschikbaar te stellen. Tegelijkertijd moet de sociale woningvoorraad worden uitgebreid. Dit kan permanent door extra huurwoningen te kopen en geschikte kantoorpanden om te bouwen tot woonruimte of tijdelijk door flexwoningen te realiseren op daarvoor geschikte locaties. Het CDA zet zich in om deze inspanningsverplichting met een raadsbrede motie bij het college neer te leggen ter ondersteuning van de inspanningen die het college al opgepakt heeft en als signaal naar de samenleving.
Er is veel aan de hand in de wereld van nu. Door oorlogen en honger, maar ook door de barbaarse handelwijze van IS zijn er veel mensen op de vlucht. Anderen zien daar handel in en zo ontstaat een heel verkeerd circuit van handel in mensen waarbij de dood van een medemens als niets meer dan een in te calculeren risico wordt gezien. Dat deze mensen naar landen toe willen waar vrede en welvaart is kan ik heel goed begrijpen. Dat dit niet ongelimiteerd door kan gaan is helder. De komst van zoveel mensen, vaak gevolgd door de gezinnen van deze mensen, zet de maatschappij onder druk. Op Europees en nationaal niveau moet worden nagedacht over regulering van de vluchtelingenstromen waarbij ook het creëren van veilige opvang in de eigen regio aan de orde moet komen.
Op binnenlands niveau – gemeenten, provincies, rijk – moet worden nagedacht over de wijze waarop we omgaan met deze toestroom. We zijn hier niet op ingesteld. Door het beleid van de afgelopen jaren zijn er minder sociale huurwoningen en is de verhuisbereidheid sterkt afgenomen. Er komen dus niet zo veel sociale huurwoningen vrij per jaar. De wachtlijsten zijn langer geworden en de huren hoger. Tegen deze achtergrond wordt er nu vrij plotseling en enorme claim gelegd op diezelfde sociale huurwoningen.
Alle vluchtelingen die een status krijgen hebben daarmee meteen recht op een woning en krijgen een urgentieverklaring waarmee ze voorrang krijgen op reguliere woningzoekenden. Op zich is dat verklaarbaar en begrijpelijk. Iemand die van buiten komt heeft geen punten op kunnen bouwen en als die onderop de wachtlijst komt dan kan het jaren duren voordat ze een woning krijgen. Urgentie is er voor juist dit soort situaties waarbij mensen die vanwege een onverwachte situatie (vluchteling, maar ook bijvoorbeeld vanwege een handicap, zorgbehoevend, huiselijk geweld) op korte termijn een woning nodig hebben.
Zolang het aantal urgenten beperkt blijft, is er niets aan de hand. De afgelopen jaren ging het in Barneveld om zo’n 10-15 woningen voor statushouders per jaar. Met een totaal aantal vrijkomende woningen van plusminus 300 ging het dan om 3-5% per jaar. Op dit moment echter is de taakstelling voor Barneveld al opgelopen naar zo’n 100 statushouders. Tot nu toe heeft Barneveld veel gezinnen kunnen huisvesten wat leidt tot een hoge woningbezetting van gemiddeld 4 mensen per woning. Op basis daarvan zouden en nog zo’n 25 woningen nodig zijn. Neemt de woningbezetting af doordat er meer alleenstaanden gehuisvest moeten worden dan loopt het aantal woningen dat nodig is op. Met de Woningstichting zijn in het verleden afspraken gemaakt dat er jaarlijks maximaal 12 woningen worden toegewezen aan statushouders. Afgelopen jaar was dit voldoende om de taakstelling opstellen kunnen vangen. Het is niet zeker dat dit aantal in de huidige situatie nog steeds voldoende is. Mogelijk zijn er meer nodig. Het is onze plicht als gemeente om deze mensen op te vangen en van goede huisvesting te voorzien. Daarnaast hebben we ook een doorlopende verantwoordelijkheid naar de andere woningzoekenden. We moeten zien te voorkomen dat de wachttijd voor de gewone woningzoekenden verder toeneemt.
Wij ontvangen reacties uit de samenleving van mensen die ons vragen om meer te doen voor statushouders, maar ook voor de gewone woningzoekenden. Er wordt gevraagd om actie. Deze actie kan niet alleen komen vanuit de overheid, maar ook vanuit de mensen. Er zijn heel veel vrijwilligers nodig om de statushouders te begeleiden en ze op verschillende manieren wegwijs te maken in onze Nederlandse en Barneveldse samenleving. De gemeente kan hier dus een verbindende schakel in zijn om dit vraagstuk samen met de Barneveldse burgers op te lossen.
Volgens het CDA zal het deel van de woningvoorraad waar extra druk op komt te staan op korte termijn permanent of tijdelijk moeten worden uitgebreid. Dat vraagt om aanvullende maatregelen die snel inzetbaar en effectief zijn. Je kunt daarbij denken aan permanente oplossingen door extra huurwoningen te bouwen of te kopen en om daarvoor geschikte kantoren om te bouwen tot woningen. Maar er kan ook gedacht worden aan het realiseren van tijdelijke woningen. Er zijn hele goede voorbeelden hiervan elders in het land. Er moet dus gezocht worden naar geschikte locaties hiervoor. Dit kan de gemeente niet alleen. Ook de woningstichting zal een grotere inspanning moeten leveren en ook particuliere pandeigenaren zullen er bij betrokken moeten worden om gezamenlijk te werken aan een oplossing van het huisvestingsvraagstuk voor de statushouders.
Het CDA zet zich in om samen met de andere partijen in de raad te komen met een raadsbrede motie om deze inspanningsverplichting bij het college neer te leggen. Er wordt al aan oplossingen gewerkt door het college en daarom moet deze motie gezien worden als een steun in de rug voor het college en een signaal naar de samenleving.
Wij zijn ook benieuwd naar wat u ervan vindt. Deelt u onze mening en staat u achter onze inzet? Heeft u tips? Wij horen het graag van u. U kunt mij bereiken via het emailadres: a.westerneng@barneveld.nl
Arjan Westerneng
Lid CDA fractie
Gemeenteraad van Barneveld